نام‌گذاری امسال هشداری برای کم‌کردن فاصله‌‌ میان دولت و ملت است

حجت الاسلام علی ذوعلم عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا٬ شعار سال 94 با عنوان دولت و ملت همدلی و هم زبانی را متفاوت از سنخ شعارهای سال‌های پیشین دانست و گفت: این شعار ناظر بر چالش‌های سیاسی کشور است و از طرفی ناظر بر بحث نظری و فلسفی درباره نوع رابطه ملت و دولت است.

 

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: در شرایط فعلی شاهد یک نوع صف بندی جدی و مقابله همه جانبه جبهه استکبار علیه جمهوری اسلامی هستیم؛ در سالیان پیش اثر گذاری گفتمان انقلاب اسلامی در ابعاد جدید برای استکبار روشن شده است و آنها دشمنی‌هایشان را با ایران بیشتر کرده‌اند.

 

حجت الاسلام ذوعلم افزود: در این شرایط است که همدلی و هم زبانی باید شعار ملت و دولت جمهوری اسلامی قرار گیرد تا بتواند در برابر توطئه کشورهای خارجی ایستادگی کند؛ حفظ کیان ما اقتضا دارد که منافع جناحی٬ قشری و خواست‌های کوتاه کشور را از هدف‌های بلند آن جدا کنیم و توجه داشته باشیم که حتی در شرایط بسیار دشوار هم باید ملت و دولت همدلانه و به یک سمت و سوی واحد در راستای حفظ استقلال کشور حرکت کنند.

 

وی ابراز داشت: در نگاه مردم به حاکمیت از دیرباز٬ یک چالش ساختاری و حاکمیتی در فرهنگ کشور ما وجود داشته که هنوز بازتابش در جامعه دیده می‌شود؛ نظام‌های استبدادی حاکم بر جامعه ایران هیچ نوع مشروعیتی در بین مردم نداشته‌اند و باعث شده‌اند قبل از انقلاب نگاه به دولت‌ها کاملاً منفی بوده است.

 

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اظهار داشت: از طرف دیگر دولت‌های طاغوتی توده مردم را مخالف مسیر استبدادی خود تلقی می‌کردند که سر سازش نداشتند بنابراین فاصله دولت و ملت قبل از انقلاب در کشور ما ریشه دار بود و رسوبات فرهنگی این فاصله هنوز هست نامگذاری امسال از سوی رهبر هشدار و تذکری است که اصحاب فرهنگ و اندیشه دولتمردان گروه‌ها احزاب و رسانه‌ها و دیگر نهادهای تأثیرگذار در کشور فرهنگ سیاسی را اصلاح کنند.

 

حجت الاسلام ذوعلم نگاه سوم به مسأله نامگذاری سال 94 را نگاه فلسفی و نظری به مبانی اندیشه سیاسی اسلام دانست و خاطرنشان کرد: نگاه مبنایی اسلام در اندیشه سیاسی در حقیقت از قدرت یک امتیاز نیست که عامل تبعیض و تمایز طبقه حاکمه نسبت به مردم باشد بنابراین دولت اسلامی اساساً شأنش خدمتگذاری به مردم و کارگزاری ملت است و ملت به تعبیر دقیق رهبر معظم انقلاب کارفرمای دولت تلقی می‌شود این بر خلاف اندیشه سیاسی لیبرالیستی است.

 

وی ادامه داد: نگاهی که هنوز هم متأسفانه در لایه‌هایی از دولت مشاهده می‌شود نسبت به مردم هیج جایگاه نظری در فلسفه سیاسی اسلام ندارد و نامگذاری امسال باعث می‌شود که ما در فلسفه سیاسی و جامعه شناسی سیاسی و نگاه عمیق نظری به مسأله حکومت روی رابطه دولت و ملت تأملات جدی تری داشته باشیم و به نحو عمیقی تأمین شود.

 

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: در راهبردهایی که می‌تواند در بحث همدلی و هم زبانی کمک کند باید تأمل کرد؛ در عرصه قانونگذاری٬ وضع قواعد و ضوابط آیین‌نامه‌ها در محدودیت‌های غیر ضروری گاهی در عرصه‌های مختلف در قالب قوانین در زندگی مردم و در عرصه معیشتی و زندگی اجتماعی مردم وضع می‌شود در همه این زمینه‌ها باید فکر و تأمل و موانع همدلی و هم زبانی را پیدا و بر طرف کرد.

   

حجت الاسلام ذوعلم خاطرنشان کرد: همدلی و هم زبانی بین دولتی ها و همچنین بین ملت دو پیش نیاز اساسی در همدلی و هم زبانی واسط دولت و ملت است؛ اگر در اقشار مختلف مردم این احساس همدلی و هم زبانی نباشد، این امر نمی‌تواند بین دولت و ملت تعمیق شود؛ باید به دولت نیز توجه ویژه داشت که فراتر از بحث اتحاد و انسجام سه قوه در درون خود قوه مجریه این همدلی و هم زبانی وجود داشته باشد.

 

وی گفت: گاهی رقابت بین سازمان‌های قوه مجریه برای جذب بودجه و حوزه اقتدار خودشان انجام می‌شود در حالی که باید در کنار هم و با درک مشترک از تنگناها و نیازها فعالیت کنند تا این جنبه فرهنگی و ساختاری در هر دو زمینه به دست آید.

 

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ابراز داشت: همدلی و هم زبانی نیازمند کارهای جدی برای به دست آوردن روحیه تعامل همگانی است؛ به کلیات امروز نباید اعتماد کرد؛ باید مراکز پژوهشی مطمئن به تحقیقات جدی بپردازند و راهکارهای حذف موانع و از بین بردن زمینه‌های شکاف بین دولت و ملت روشن شود و برایش برنامه ریزی شود.

 

حجت الاسلام ذوعلم در پایان تأکید کرد: در مسأله پرورش فرهنگ همدلی و هم زبانی در کشور باید رویکردهای فرهنگی و ساختاری به شدت مورد توجه قرار گیرند./